تاثیر داروهای ضد افسردگی بر باروری و عمل جنسی در مردان

امروزه با افزایش شیوع افسردگی در جوامع، محققان توجه بیش تری نسبت به اثرات ناشی از استفاده طولانی مدت داروهای ضد افسردگی بر روی باروری و عملکرد جنسی معطوف داشته اند. مطالعه در محیط آزمایشگاه نشان داده است که داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند ایمیپرامین و نورتریپتیلین، تحرک اسپرم را مهار می کنند. داروهای ضد افسردگی سروتونرژیک مانند فلوکسیتین و وینلافاکسین نیز به صورت غیرمستقیم، با تأثیر بر میل جنسی، قابلیت نعوظ و ظرفیت پرتاب منی، بارور ی مردان را کاهش می دهند. البته مکانیسم داروهای ضد افسردگی در تغییر عملکرد اسپرم شناسایی نشده است. فقط عوامل هورمون ی درون ریز عصبی با تنظیم فعالیت واسطه­های شیمیایی می توانند نقش مؤثری در عملکرد جنسی مردانه داشته باشند. بسیاری از واسطه­های شیمیایی بر محور هیپوتالاموسی- هیپوفیزی- گنادی اثر می کنند و بدین طریق بر اسپرماتوژنز مردان تأثیر می گذارند. این داروها با کنترل سمپاتیک و پاراسمپاتیک، بر تحریک جنسی، نعوظ، انزال، ارگاسم و حتی به واسطه اثرات جانبی داروها بر گیرنده های کولینرژیک و آدرنرژیک می توانند بر باروری نیز تأثیر داشته باشند. در این مطالعه ارتباط بین استفاده از داروهای ضد افسردگی و توانایی تولید مثل مردانه، تأثیر داروهای ضد افسردگی بر عملکرد جنسی مردانه و تأثیر داروهای ضد افسردگی بر سطح اندروژن بررسی خواهد شد.